روش های فرم دهی به چوب

1- برش:

از بدیهی ترین روش های فرم دهی چوب می باشد که تجهیزات مهم آن؛ مانند : اره فلکی، اره مته کاری، لایه کن که چوب را به شکل های متفاوتی مانند: ورق، مقوا، تخته تبدیل می نماید.

 2- کنده کاری:

یعنی چوب، دارای قابلیتی است که می توان قطعاتی را از آن کنده بدون اینکه ترک خورده به، کنده کاری روی چوب حکاکی و روی سنگ حجاری گویند. ساخت قالب ها و مهره ها و حجم ها و نیم برجسته ها و منبت کاری مربوط به این روش شکل دهی است.

 3- خراطی:

منظور ایجاد شکل هایی در چوب که آن شکل ها از لحاظ خصوصیت هندسی دارای محور تقارن هستند. پایه میز ها و میل? نرده ها به روش خراطی ایجاد می گردد. (تشابه با ماشین کاری در فلزات دارد)

 4- فرز کاری (ابزار زدن):

منظور ایجاد فرمی خاص در امتداد یک پروفیل چوبی است.

5- خم کاری:

خم کردن چوب به روش علمی و نوین روشی برای استفاده بهینه از چوب است. یکی از مهمترین مزیت های آن می توان به تبدیل چوب به اشکال هندسی مختلف بدون ایجاد ضایعات خاک اره حاصل از برش چوب نام برد. در روش معمولی برای اینکه چوب مثلا به شکل دایره باشد باید آن را به شکل دایره برش داد یا اینکه دو نیمدایره را به هم متصل کرد که در این روش ضایعات حاصل از برش زیاد است ولی با تکنیک خم کردن چوب دیگر هیچگونه ضایعاتی وجود نخواهد داشت.
باید بدانیم که خشک بودن چوب به علت وجود ماده ای به نام لیگنین یا سیمان چوب است. چناچه چوب را به مدت طولانی در آب غوطه ور باشد و از آن بهتر، اگر چوب را بجوشانیم ماده خشک لیگنین ژله ای نرم و قابل انعطاف می گردد و بنابر این در این حالت می توان به میزان مشخصی چوب را انحنا بخشید (صندلی ها فرنگی). البته اگر قطعه چوب کوچکی باشد با غوطه ور بودن در آمونیاک هم می توان به طور قابل ملاحظه ای حالت خم پذیری در آن به وجود آورد.

منبع:

www.tebyan.net
www.aparat.com